#Adios_Diego

 

Μισή χιλιετία δυναμικής παρουσίας του Ελληνισμού στη Νάπολη και τη Νότια Ιταλία

Του καθηγητή του πανεπιστημίου Καλαβρίας Ι. Κορίνθιου

Τη μισή χιλιετία ζωής και δυναμικής παρουσίας του Ελληνισμού στην περιοχή καταγράφει το βιβλίο «Οι Έλληνες της Νάπολης και της Νοτίου Ιταλίας από τον 15ο έως τον 20ό αιώνα», («I greci di Napoli e del Meridione d’ Italia dal XV al XX secolo») του καθηγητή του πανεπιστημίου Καλαβρίας Ιωάννη Κορίνθιου.

Το βιβλίο, καρπός έρευνας 30 χρόνων στο αρχείο της Αδελφότητας των Ελλήνων στη Νάπολη και σε άλλες ιταλικές και ελληνικές πηγές, καλύπτει «ιστοριογραφικό κενό», όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ίδιος ο κ. Κορίνθιος.

Το μνημειώδες, 800 σελίδων βιβλίο, κυκλοφόρησε στα ιταλικά από τον οίκο της Σαρδηνίας AM&D Edizioni και γίνονται προσπάθειες να εκδοθεί στα ελληνικά, αλλά και στα αγγλικά, καθώς εκδήλωσαν ενδιαφέρον ομογενείς από την Αμερική.

Σε ένα από τα μεγαλύτερα μεταναστευτικά κύματα μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, τη διετία 1532-1534, 8.000 Έλληνες εκκένωσαν τις εστίες τους στη Μεθώνη και την Κορώνη μετά την είσοδο των Τούρκων και από αυτούς οι 5.000 εγκαταστάθηκαν στη Νάπολη.

«Ο υπόδουλος Ελληνισμός και ο απόδημος δεν ήταν στεγανά, ήταν συγκοινωνούντα δοχεία», τόνισε ο κ. Κορίνθιος. Στην Τουρκοκρατία, οι εστίες της διασποράς υπέθαλπαν τα εθνεργετικά σχέδια στην Ήπειρο και τον Μοριά, όπου υπήρχε διαρκής επαναστατικός οργασμός, γιατί εκεί η γεωγραφία δυσχέραινε την καταστολή των εξεγέρσεων. Πολλοί Έλληνες της Νάπολης ενέχονταν στις κινήσεις του κατασκοπευτικού δικτύου των Ισπανών, οι οποίοι ανέπτυσσαν αντιτουρκική δράση.

Από το 1735,το Βασίλειο της Νάπολης αποφάσισε τη στρατολογία μισθοφόρων από τη Βόρεια Ελλάδα με τους οποίους ο βασιλιάς Κάρλος των Βουρβώνων συγκρότησε ένα Βασιλικό Μακεδονικό Σύνταγμα (Reggimento Real Macedone), υπό τις διαταγές του Κεφαλλονίτη κόντε Γεωργίου Χωραφά και στη συνέχεια του Βορειοηπειρώτη Στρατή Γκίκα. Το Σύνταγμα αυτό παρέμεινε στην υπηρεσία των Βουρβώνων μέχρι το 1820.

Μετά το 1750, στη Νάπολη, στη Ρωσία και στην Ευρώπη άρχισε να επικρατεί μια πεφωτισμένη αντίληψη, το περιρρέον κλίμα ήταν φιλελληνικό, ενώ οι νίκες της Ρωσίδας αυτοκράτειρας Αικατερίνης στη διάρκεια του ρωσοτουρκικού πολέμου (1768-1774), γέννησε πολλές προσδοκίες στους σκλαβωμένους λαούς στα Βαλκάνια και στον ελληνικό χώρο.

Στην ελληνική εκκλησία της Νάπολης των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, προσεύχονταν τότε για να δρέψει η Αικατερίνη με τα σταυροφόρα στρατεύματα της νίκες και τρόπαια «κατά των μισόχριστων Αγαρηνών έως ένδον της Αυλής της του Θεού Σοφίας».

Όπως επεσήμανε ο κ. Κορίνθιος, Έλληνες της Νάπολης υπήρξαν ιδρυτικά μέλη της Φιλικής Εταιρείας και πολέμησαν στην επανάσταση του 1821. Τον Απρίλιο του 1897 έγινε στο βασιλικό θέατρο Σαν Κάρλο μεγάλη εκδήλωση για την οικονομική ενίσχυση της Επανάστασης της Κρήτης.

Όταν επικράτησε στην Ιταλία φασιστικό καθεστώς, οι Έλληνες της Νάπολης έστελναν τα παιδιά τους στην Ελλάδα να σπουδάσουν στα ελληνικά σχολεία για να διατηρηθεί η γλώσσα και να μην «ιταλοποιηθούν». Κατά τη διάρκεια του πολέμου, η περιουσία των Ελλήνων της Νάπολης κατασχέθηκε, ενώ τους εκτόπισαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ο εφημέριος της ελληνικής εκκλησίας, Βενέδικτος Κατσανεβάκης, με την ιδιότητα του ιερέα είχε το δικαίωμα εισόδου στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, μάθαινε τα ονόματα και τον τόπο καταγωγής των αιχμαλώτων και διοχέτευε τις πληροφορίες στην Ελλάδα, μέσω του προξενείου της Ελβετίας.

Σύμφωνα με τον κ. Κορίνθιο, η διασπορά των Ελλήνων είναι ένα κλειδί για να κατανοήσουμε όχι μόνο την ιστορία του νεότερου ελληνισμού στην Ευρώπη και στη Μεσόγειο αλλά και την ίδια την ιστορία της Ευρώπης. Οι διάφορες κοινότητες της διασποράς όχι μόνο διέδωσαν την ελληνική παιδεία στην Ευρώπη, αλλά και ευνόησαν παράλληλα τις πολιτιστικές και οικονομικές ανταλλαγές ανάμεσα στην Ευρώπη και την ανατολική Μεσόγειο. Η ιστορία των χωρών υποδοχής δεν μπορεί να γίνει κατανοητή αν δεν λάβει κανείς υπόψη του τη σημαντική και δυναμική συμβολή όλων των ακμαίων ιστορικών εστιών του ελληνισμού.

Χαρακτηριστικό της επιρροής των Ελλήνων στην ιστορία της περιοχής είναι ότι ένας από τους μεγαλύτερους ζωγράφους της Νάπολης υπήρξε ο γεννηθείς στη νοτιοδυτική Πελοπόννησο, Βελισάριος Κορένσιος (1558-1646), έργα του οποίου βρίσκουμε στο ανάκτορο, στο ενεχυροδανειστήριο, το δικαστικό μέγαρο της πόλης, σε μέγαρα ευγενών, όπως και σε πολλές εκκλησίες.

Ο Γιάννης Κορίνθιος γεννήθηκε στα Κελλιά της Τήνου και πήγε στην Ιταλία το 1969 για να σπουδάσει. Είναι λέκτορας Νεοελληνιστής του πανεπιστημίου Καλαβρίας, λεξικογράφος, ιστορικός της διασποράς και της εθνεγερσίας, συγγραφέας σχολικών και πανεπιστημιακών συγγραμμάτων και εκδοτικός σύμβουλος. Δραστηριοποιείται στις οργανώσεις της ελληνικής ομογένειας στην Ιταλία, ενώ συνεργάζεται από 30 χρόνια με το Ινστιτούτο Φιλοσοφικών Σπουδών της Νάπολης της Ιταλίας.

Ιταλοί γιατροί:«Δεν υπάρχει καν χρόνος για να κλάψουμε» (video)

Τραγικές εικόνες από ένα τόπο που αγαπάμε (video)

«Δεν είναι δίκαιο να πεθάνει έτσι ο πατέρας μου. Πεθαίνουν σαν τα σκυλιά, σαν τα γουρούνια. Ο κόσμος λέει ότι ήταν γέροι, ήταν άρρωστοι. Γαμώ το σας, ήταν ο πατέρας μου και δεν ήταν ούτε γέρος, ούτε άρρωστος! Στη κοιλάδα μας ακούγονται μόνο οι σειρήνες των ασθενοφόρων και οι καμπάνες που χτυπάνε πένθιμα. Οι άνθρωποι πεθαίνουν λες και έχουμε πόλεμο. Στέλνω πάνω από δέκα φορές την ημέρα τα συλλυπητήριά μου σε φίλους και συγγενείς. Τα γραφεία τελετών στοιβάζουν τα φέρετρα στην εκκλησία λες και είναι νούμερα. Για την κηδεία του πατέρα μου θα πρέπει να περιμένουμε τρεις εβδομάδες» τόνισε με λυγμούς η Ρομπέρτα Τζανινόνι, η κόρη του Τζουζέπε, που πέθανε στην κοιλάδα του Αλτζάνο έξω από το Μπέργκαμο από τον κορωνοϊό.

Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι #menoume_spiti

Θα κάτσω σπίτι.

Στίχοι: Λουκιανός Κηλαηδόνης

Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης

Πρώτη εκτέλεση: Λουκιανός Κηλαηδόνης

Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι

Θα κάτσω σπίτι, θ'αράξω σπίτι

λοιπόν απόψε δεν πρόκειται να βγω

Και όταν ακούω να χτυπάει το τηλέφωνο

κι άμα πεινάσω τηγανίζω καν' αυγό

θα το κοιτάζω και δεν θα απαντώ

γι' αυτό

γιατί όταν χτυπάει το τηλέφωνο

εννιά φορές στις δέκα είναι για κακό

γιατί αυτό το έργο το 'χω ξαναδεί

Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι

οχυρωμένος κι από μέσα το κλειδί

Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι

Θα κάτσω σπίτι, θ'αράξω σπίτι

Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι

σεισμός να γίνει, δεν πρόκειται να βγω

κι ας με ξεγράψουν τα ρεμάλια απ' αρχηγό

εννιά φορές στις δέκα είναι για κακό

Γιατί άν βγω θα προκύψει κανά μπλέξιμο

κι ένας Θεός ξέρει που θα κοιμηθώ

και όπως λεν κι οι ινδιάνοι για το μπλέξιμο

γι' αυτό

Και όταν ακούω να χτυπάει το τηλέφωνο

Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι

και δεν σκοπεύω από δω να κουνηθώ

Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι

από δω μέσα δεν πρόκειται να βγω

θα βάλω βίντεο και θ' αποβλακωθώ

θα το μουτζώνω και δεν θα απαντώ

γιατί όταν χτυπάει το τηλέφωνο

εννιά φορές στις δέκα είναι για κακό

γι' αυτό

Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι

άμα με δεις στο δρόμο πέτα μου έν' αυγό.

Θα κάτσω σπίτι, θ' αράξω σπίτι

άμα με δεις στο δρόμο πέτα μου έν' αυγό

Το τέρμιναλ του αεροδρομίου Τσιαμπίνο θα κλείσει προσωρινά από τις 14 Μαρτίου λόγω του νέου κορονοϊού, ανακοίνωσαν οι αρμόδιοι φορείς της Ιταλίας την Πέμπτη.

Επίσης, θα κλείσει το τέρμιναλ 1 του αεροδρομίου Φιουμιτσίνο της Ρώμης από τις 17 Μαρτίου.

«Από την Τρίτη 17 Μαρτίου, το τέρμιναλ 1 του αεροδρομίου Leonardo da Vinci θα κλείσει προσωρινά. Όλες οι διαδικασίες ελέγχου εισιτηρίων, ασφαλείας και εναπόθεση αποσκευών θα πραγματοποιηθούν στον τέρμιναλ 3 το οποίο παραμένει λειτουργικό», αναφέρει η δήλωση.

«Επιπλέον, το τέρμιναλ επιβατών του αεροδρομίου G.B. Pastine di Ciampino θα κλείσει από την Παρασκευή 14 Μαρτίου. Οι δραστηριότητες γενικής αεροπορίας, οι κρατικές υπηρεσίες και οι υπηρεσίες κάργκο παραμείνουν αμετάβλητες», προσθέτει.

Η αρμόδια αρχή εξήγησε ότι η απόφαση ελήφθη δεδομένου ότι πολλές αεροπορικές εταιρείες που λειτουργούν στα δύο αεροδρόμια έχουν ακυρώσει πτήσεις εν μέσω της εξάπλωσης του Covid-19.

«Οι αεροδιάδρομοι των δύο αεροδρομίων θα παραμείνουν πλήρως προσβάσιμοι και δεν θα υποστούν επιχειρησιακές αλλαγές. Οι τερματικοί σταθμοί επιβατών των αεροδρομίων Fiumicino και Ciampino θα ξαναρχίσουν να λειτουργούν κανονικά μόλις τελειώσει η τρέχουσα κατάσταση έκτακτης ανάγκης», αναφέρει η δήλωση.

Ο συνολικός αριθμός κρουσμάτων του νέου κορονοϊού στην Ιταλία αυξήθηκε κατά 2.000 τις τελευταίες 24 ώρες, με τους ασθενείς να υπερβαίνουν τους 12.400.

Οι νεκροί από τον κορονοϊό ανέρχονται πλέον σε 827, καθώς την Τετάρτη καταγράφηκαν 196 θάνατοι, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας.

Από τους 196 θανάτους, οι 149 καταγράφηκαν στην περιφέρεια της Λομβαρδίας, όπου βρίσκεται το Μιλάνο.

πηγη SPUTNIK

Βίντεο με αναλυτικές οδηγίες για τον κοροναϊό – Τι πρέπει να κάνουμε

Στο Πάνθεον οι Θεοί δείχνουν απέναντι ... #Salumeria L'Antica

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Ένα εξαιρετικό μπακάλικο με υπέροχο κρασί στην καρδιά της Ρώμης. Απέναντι από την Ροτοντα. Με μερικά τραπεζάκια κάτω από τυριά και σαλάμια. Πιείτε το κόκκινο κρασί 🥂. Υπέροχο #rome #roma #ρώμη #salumeria #piazzadelarotonda #specialfood #food #wine #beutiful #ταξιδια #travel

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Touristas (@touristas800euro) στις 17 Ιαν, 2020 στις 11:05 μμ PST

Κορονοϊός: Τι να προσέξετε στα αεροδρόμια

Tα αεροδρόμια "ξεχειλίζουν" από βακτήρια, γενικά.

Καλό είναι να γνωρίζει λοιπόν κανείς πως το πιο βρώμικο αντικείμενο που θα μπορούσε να αγγίξει σε ένα αεροδρόμιο είναι η οθόνη του self check-in. Μια "μέση" οθόνη check-in έχει πάνω από 250,000 μονάδες αποικιών μικροβίων ανά τετραγωνική ίντσα. Αυτό αντιστοιχεί σε 1.500 περισσότερα μικρόβια από εκείνα που υπάρχουν στο κάθισμα της λεκάνης της τουαλέτας του σπιτιού μας.

Επίσης, το 50% των δίσκων όπου τοποθετούμε τα πράγματά μας για να περάσουν από τις ακτίνες στο αεροδρόμιο θα μπορούσαν να "κρύβουν" ρινοϊό και κορονοϊό. Καλό θα ήταν λοιπόν, να προσέχουμε πού καθόμαστε και να τηρούμε τους κανόνες υγιεινής σχετικά με όσα αγγίζουμε, ιδίως σε περιόδους όπου ενεργοποιούνται έκτακτα μέτρα από τις Αρχές με σχετικές καμπάνιες ενημέρωσης.

Είναι χαρακτηριστικό πως τα χερούλια των καθισμάτων αναμονής στις θύρες έχουν πάνω από 22.000 μονάδες αποικιών ανά τετραγωνική ίντσα. 19.000 μονάδες αποικιών ανά τετραγωνική ίντσα βρίσκονται στη λαβή της βρύσης του νερού.

Το αεροδρόμιο, όμως, δεν είναι το μοναδικό μέρος που εξαπλώνονται τα μικρόβια. Δυστυχώς μας ακολουθούν και στην πτήση. Το καζανάκι της τουαλέτας του αεροσκάφους έχει 95.000 μονάδες αποικιών ανά τετραγωνική ίντσα, ενώ στα τραπεζάκια φαγητού ζουν κατά μέσο όρο 11.000 μονάδες αποικιών ανά τετραγωνική ίντσα. Σε κάθε περίπτωση καλό είναι να έχουμε μαζί μας μαντηλάκια ή αντισηπτικά υγρά απολύμανσης. 

Να σημειώσουμε πως δεν υπάρχει λόγος για πανικό, κάτι που πρέπει να επαναλαμβάνουμε καθημερινά. Στο Ελευθέριος Βενιζέλος έχουν ενεργοποιηθεί πλήρως τα πρωτόκολλα ασφαλείας.

Σύμφωνα με πληροφορίες από το ΕΟΔΥ στο αεροϋγειονομείο του αεροδρομίου έχουν δοθεί οδηγίες να γίνεται θερμομέτρηση και γενικός έλεγχος σε επιβάτες που έχουν εμφανίσει εμφανίσουν συμπτώματα που ταιριάζουν με αυτά του κορονοϊού κατά την διάρκεια των πτήσεων ή έχουν ενημερώσει αυτοβούλως το πλήρωμα ότι έχουν παρουσιάσει πυρετό την ημέρα της αναχώρησής τους, ανεξαρτήτως αν έχουν ταξιδέψει προηγούμενες ή όχι στην Κίνα και σε περιοχές της Ασίας, με καταγεγραμμένα κρούσματα του κορονοϊού.

Μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις διεξάγεται και δεύτερος έλεγχος στον χώρο του ιατρείου του αεροδρομίου από ειδικό προσωπικό του αεροϋγειονομείου, μαζί με κλιμάκιο του ΕΚΑΒ υπό την παρουσία και τον γιατρού του αεροδρομίου. Συνδρομή υπάρχει και από επιστημονικό προσωπικό του ΕΟΔΥ, εφόσον υπάρξει αυξημένη πιθανότητα επιβάτη με τα συμπτώματα του κορονοϊού καθώς θεωρείται αυτομάτως ως πιθανό κρούσμα.

Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι το αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος" έχει ειδικές αίθουσες απομόνωσης και ειδικό εξοπλισμό για την αποστείρωση των αεροσκαφών, μοναδικό σε όλη την Ελλάδα. Επίσης, δεν πραγματοποιούνται απ' ευθείας πτήσεις από την Κίνα προς την Αθήνα.

πληροφορίες από το news247.gr

Μπακλαχοράνι είναι το καρναβάλι των Ρωμιών στη Πόλη

Μπορεί ένας εύζων με φουστανέλα και τσαρούχια να κυκλοφορεί στην Κωνσταντινούπολη; Βεβαίως. Τις απόκριες! Η πανάρχαια ανάγκη του ανθρώπου πίσω από τη μάσκα να προβάλει, να σατιρίσει και να καυτηριάσει στραβά κι ανάποδα της ζωής λυτρώνει την κοινωνία από πολλές εντάσεις.

Έχω δει στα καστοριανά ραγκουτσάρια αξιοπρεπέστατους ανθρώπους διονυσιασμένους, κυριολεκτικά, να τραγουδούν σκωπτικά άσματα «κατωτάτου επιπέδου» και το επόμενο πρωί, οχυρωμένοι μέσα στο σκούρο κοστούμι τους, να εφορμούν στις ασχολίες ενός απολύτως συντηρητικού βίου. Άλλωστε και στο θέατρο το ίδιο κάνουμε. Πίσω από έναν ρόλο μιλούμε για οικεία κακά, «χωρίς παρεξήγηση» κυριολεκτικά.

Η ρωμιοσύνη της Κωνσταντινούπολης, λοιπόν, είχε από παλιά το δικό της καρναβάλι. Μπακαλχοράνι λεγότανε και ο τόπος όπου λάβαινε χώρα πάντα την Καθαρά Δευτέρα ήταν τα Ταταύλα ή Κουρτουλούς. 

Μια συνοικία κοντά στο Πέρα, εξαιρετικά ανηφορική. Δεν ανεβαίνεις εύκολα τη μεγάλη ανηφόρα, ε ξου και το «Καροτσέρη τράβα να πάμε στα Ταταύλα». Στο ψηλότερο σημείο υπάρχουν οι ναοί του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Αθανασίου. Ανάμεσά τους ατέλειωτα μποστάνια παλιότερα, πυκνή δομή πολυκατοικιών σήμερα. Τα Ταταύλα, ήταν μια συνοικία αποκλειστικά ελληνική, σύμφωνα με οθωμανικό φιρμάνι. Έντονη ήταν πάντα και η πνευματική της ζωή. Από τον 19ο αιώνα δίνονταν παραστάσεις θεατρικών έργων, γίνονταν εκδόσεις βιβλίων συγκεντρώνοντας πλήθος φιλότεχνων και διανοουμένων της εποχής. Ονομαστές και με σημαντική πολιτιστική δραστηριότητα, ήταν η «Φιλανθρωπική Αδελφότης Ταταούλων» καθώς και η «Φιλόπτωχος Αδελφότης Ταταούλων». Δραστήρια θεατρικά συγκροτήματα, όπως ο «Ελληνικός Αγαθοεργός Θίασος Ταταούλων», και το «Εαρινόν Θέατρον Ταταούλων» συμπλήρωναν την πνευματική ζωή της διάσημης ακόμα και σήμερα γειτονιάς της Βασιλεύουσας.

Πολλές ερμηνείες υπάρχουν για την ονομασία των αποκριάτικων αυτών γιορτών. «Μπακλά» στα τούρκικα σημαίνει κουκιά. «Xoρντάν» στα περσικά σημαίνει τρώω. Αλλά και το «χορόν» σημαίνει τον κυκλικό χορό. Και στήνονταν τρικούβερτοι χοροί από Ταταυλιανούς και λοιπούς Ρωμιούς της Πόλης στο ξέφωτο του Αϊ -Δημήτρη, εκεί που είναι σήμερα το τέρμα των λεωφορείων. Το χασαποσέρβικο, τα ρεμπέτικα και βέβαια τα πολίτικα τραγούδια ξεσήκωναν όχι μόνο τους Ρωμιούς αλλά και μουσουλμάνους και Εβραίους που συμμετείχαν. Στο Μπακαλχοράνι εμφανίζονταν όχι μόνο μουσικοί αλλά και ζογκλέρ, λατέρνες και άρματα καρναβαλιστών. Μασκαρεύονταν ομαδικά και κάθε γειτονιά, φρόντιζε ώστε να ξεχωρίσει σε χιούμορ και πρωτοτυπία. Έλληνες λήσταρχοι με φουστανέλες και φέσια εμφανιζόντουσαν, γιατροί που εξέταζαν «αρρώστους» και ξεγεννούσαν «ετοιμόγεννες» στη μέση του δρόμου, κηδείες με «φέρετρα», «παπάδες» κι «εξαπτέρυγα» παρήλαυναν, ενώ το ρακί έρεε άφθονο! Τα φαγητά ήταν νηστίσιμα, ενώ στις πλαγιές των Ταταύλων γινόταν και το πέταγμα του «ουτσουρμά», δηλαδή του χαρταετού.

Όπως κάθε τέτοιου είδους εκδήλωση, έτσι και αυτές οι πολίτικες απόκριες δεν μπορούσε παρά να θεωρούνται κακόφημες για τις «καλές οικογένειες» της Πόλης. Αυτές έδιναν συνήθως δεξιώσεις στα σπίτια τους ή έπαιρναν μέρος σε χορούς μέσα σε κοινοτικές αίθουσες ή πολυτελή κέντρα.

Στην κορυφή των Ταταύλων, όμως Ρωμιοί παρέα με Τούρκους, Εβραίους, αλλά και μέλη άλλων εθνοτήτων, γλεντούσαν και πίσω από το μασκάρεμα εκείνης της ημέρας έκαναν τη δική τους κριτική στα καλά και τα δύσκολα της ζωής.

Το Μπακαλχοράνι άρχισε γύρω στα 1920 να φθίνει ώσπου στα 1941 έσβησε τελείως. Όμως, όπως όλα τα δυνατά στοιχεία του κοινωνικού βίου, έτσι κι αυτό, είχε αφήσει πίσω του μια φήμη δυνατή που πυροδοτούσε τη νοσταλγία. Οι παλιοί Ρωμιοί της Πόλης, οι Έλληνες που εγκαταστάθηκαν τα τελευταία χρόνια εκεί αλλά και Τούρκοι νοσταλγοί του ρωμαίικου καρναβαλιού, το αποζήτησαν και το ζωντάνεψαν ξανά. Το 2009 και ακόμα το 2010 στο πλαίσιο της Κωνσταντινούπολης ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας το Μπακαλχοράνι ξαναζωντάνεψε!

Πρωτεργάτες δύο Ελλαδίτες που ζουν στην Πόλη και ένας Τούρκος. Η Μαρίνα Δρυμαλίτου, ο Χάρης Θεοδωρέλης, καθηγητής Λατινικών στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου και συνιδρυτής του ελληνοτουρκικού ρεμπέτικου συγκροτήματος Ταταυλιανό Κέφι (Tatavla Keyfi) και ο συγγραφέας του βιβλίου «Το Κουρτουλούς (Ταταύλα) που έζησα» Χουσεΐν Ιρμάκ.

Ντύθηκαν ξανά αποκριάτικες στολές λοιπόν, παρέλασαν, ρεμπέτικες κομπανίες σκόρπισαν το κέφι, πήρε μέρος και το χορευτικό συγκρότημα της Μεγάλης του Γένους Σχολής, ενώ «ενισχύσεις» από τη Θεσσαλονίκη κυρίως συμμετείχαν στα γλέντια.

Αναδημοσίευση