Φυσικά δεν θα μπορούσα να αρνηθώ ένα ταξίδι στην Μικρά Ασία και τα άγια χώματα της πατρίδας. Ηταν μια πολύ μεγάλη ευκαιρία, να συνταξιδέψω με εκπαιδευτικούς και μάλιστα Χιώτες εκπαιδευτικούς, οι οποίοι οπωσδήποτε είχαν επαφή με τους "απέναντι" καθώς αρκετοί από αυτούς ήταν προσφυγικής καταγωγής και αυτό που λέμε "ψαγμένοι" με τα ζητήματα της περιοχής.
Ηθελα πολύ να γράψω γι αυτό το ταξίδι, και θα το κάνω στο μέλλον με πιο αναλυτικό τρόπο. Ο Τουρίστας αγαπά την Μικρά Ασία και δεν μισεί την Τουρκία. Επομένως θα έχει αρκετές αναφορές στις επόμενες δημοσιεύσεις για την γειτονική χώρα και τον λαό της, που είναι μάλαμα...
Ομως αυτές τις ημέρες, τις Αγιες Ημέρες των Χριστουγέννων, και όσο πλησιάζει το τέλος άλλης μια χρονιάς, και το μυαλό ξεκινά εκείνα τα περίεργα παιχνίδια προσθαφαίρεσης με το παρελθόν και το παρόν, αφού το μέλλον δεν συμφέρει και πολύ όταν περνάς τα 50+, και η συναισθηματική φόρτιση πάντα παίζει το δικό της παιχνίδι με τον παρόντα χρόνο, έρχονται στο μυαλό πρόσωπα και καταστάσεις τα οποία σε υποχρεώνουν να πεις πρέπει να ξεχωρίσω.
Ετσι κι εγώ προσθαφαίρεσα και έκανα τις δικές μου πράξεις. Και θέλω να αναδείξω το δικό μου πρόσωπο για το έτος που πέρασε, όμως όχι μόνο γι αυτό. Για όλα τα χρόνια και από τότε που τον πρωτοσυνάντησα, καθισμένο σε μια πλαστική καρέκλα καφενέ "To steki tis Angelikis" στο κέντρο μιας μικρής πλατείας στο Tepekoy ή Αγρίδια της Ιμβρου με ένα τεράστιο κομπολόι στο χέρι, φορώντας ένα ψάθινο καπέλο, και απολαμβάνοντας τον τούρκικο καφέ του.
Σας μιλώ για τον υπέροχο άνθρωπο και δάσκαλο, Ιωακείμ Καμπουρόπουλο, διευθυντή του ελληνικού γυμνασίου στο νησί και ένα από τους ήρωες της καθημερινότητας στην κοινωνία των ενεργών πολιτών. Σας μιλώ από καρδιάς, για έναν άνθρωπο, που αν και δεν έχω μιλήσει μαζί του παρά ελάχιστες φορές και αυτές μέσω διαδικτύου, παρακολουθώντας το έργο του και την δημόσια στάση του για πολύ σημαντικά θέματα, κοινωνικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος, διαπιστώνεις πως πρέπει να είναι οι δάσκαλοι.
Ο Ιωακείμ γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που είχε συμμετοχή στην σύγχρονη ιστορία της περιοχής που ζούμε. Και ακριβώς επειδή μερικοί άνθρωποι, λόγω των συγκυριών, της τύχης ή της ατυχίας, κουβαλούν την υποχρέωση επάνω τους, που τους συνοδεύει για όλη τους την ζωή, ο Ιωακείμ Καμπουρόπουλος, ο διευθυντής γυμνασίου και λυκείου της Ιμβρου (Gökçeada) ισορροπώντας φαντάζομαι καθημερινά ανάμεσα στην ανοησία και την χαζομάρα των εθνικισμών ένθεν κι ένθεν και την επιμελής αμορφωσιά των κοινωνιών μας, ένθεν κι ένθεν επίσης, καταφέρνει να μορφώνει τα νέα παιδιά του νησιού του, τους επίσης ήρωες της καθημερινότητας στην κοινωνία των πολιτών και να γίνεται παράδειγμα για όλους μας.
Αυτός είναι το δικό μου πρόσωπο της χρονιάς λοιπόν... με μεγάλη χαρά και αγάπη !!!
Καλή Χρονιά και Υγεία Ιωακείμ.. και σύντομα να ανταμώσουμε !!!
 |
| Η υποδοχή στο σχολείο |
 |
| Στην τάξη για μάθημα |
 |
| Ο Ιωακείμ με τον δημοσιογράφο της ΕΡΤ Θοδωρής Πυλιώτη |
