Σήμερα γιορτάζει όλη η γη...

Προκυμαία της Σμύρνης στο Κonak

Σήμερα 18 Δεκεμβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα του μετανάστη. 

Θα μου πει κάποιος, μα τι θέλει ένας Τουρίστας και γράφει για τους μετανάστες και δεν κοιτάει την παγκόσμιά του ημέρα;;

Γράφω γιατί αισθάνομαι μετανάστης. Μέσα στο αίμα μου η μετακίνηση δεν έχει κοπάσει... Είναι καταγραμμένη στο dna όπως μας αρέσει να λέμε τελευταία. Προφανώς ο μηχανισμός της άλλης μισή μου πλευράς αυτός της επιστροφής στην πατρίδα, είναι ισχυρότερος...#ψέματα απλά δεν έτυχε, ακόμα...

Γράφω γιατί ταξιδεύω και βλέπω. Και μου αρέσει αυτό που βλέπω. Το ανακάτεμα λαών και πολιτισμών. Χρωμάτων και γεύσεων. Συναισθημάτων και λέξεων που εκφέρονται από αυτά όταν μπαίνεις στα παζάρια και στις αγορές και πλημμυρίζει ο τόπος ήχους και μυρωδιές.

Γράφω γιατί θέλω να ταυτιστώ με αυτούς που αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει σήμερα στον κόσμο, που καταλαβαίνουν πως ο μόνος που δεν φταίει για την κατάντια μας είναι ο άνθρωπος που εξαναγκάζεται με κάθε τρόπο και με κάθε συνθήκη να γίνει μετανάστης και να αφήσει πίσω του την μάνα και τον πατέρα, την σύζυγο ή τον σύζυγο και τα παιδιά, τους φίλους, και όσα γι αυτόν ή αυτήν είναι η πατρίδα...

Γράφω γιατί, σήμερα όταν ξύπνησα και είδα στην ατζέντα μου πως είναι η Παγκόσμια ημέρα μετανάστη, γύρισα το βλέμμα που προς την δύση, και εκεί κάπου μερικά χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, σε μια παγωμένη στάση σε ένα προάστιο του Τορόντο, κάπου νωρίς το ξημέρωμα μια αγαπημένη παιδική φίλη ξεκινά για την κουζίνα της... 

Γράφω γιατί θέλω να πω, πως όταν ο άνθρωπος ταξιδεύει μαθαίνει. Μαθαίνει να σέβεται τους ανθρώπους και την διαφορετικοτητά τους. Και αυτό λειτουργεί σαν βάλσαμο αυτές τις πολύ περίεργες εποχές...

Μετανάστες λοιπόν όλου του κόσμου, να είσαστε γεροί, να έχετε υγεία, καλές γιορτές και καλή χρονιά...

Γιατί σήμερα γιορτάζει όλη η γη !!!

Από κατάστημα με μινιατούρες στην Αμβέρσα